نباشم

کاش می‌شد محو شوم غیب شوم ناپدید شوم "نباشم" 

نمیدانم

در این دنیا نباشم، لحظه ای نباشم .

بغض گلوم را می‌فشارد بدنم درد می‌کند خسته ام بسیار خسته ام 

یک عمر برای خواب احتیاج دارم 

یک عمر برای نبودن و تنها بودن احتیاج دارم.

رهایم کنید بگذارید نباشم .

 

 

تنگنا

حس جدیدی را دارم احساس میکنم تمام روحم او را مطلبد اما خودم حسم را پس میزنم . من ؟؟؟ نه قرارمان این نبود باورم نمی‌شود برای من اتفاق افتاده است .

ناگهان ترسیدم نتوانستم نگاهش کنم.

ترسیدم ، ترسیدم نگاهم برا بخواند با خودم کلنجار رفتم باز نگاهش کردم دنیای من روشن تر شده بود رنگ گرفته بود شور و شوقم برای زندگی دوچندان شد.

به دنبال نشانه ای برای نفرت در او گشتم اما به پروانه هایم بیشتر غذا دادم.

چشمان زیبایش، تعجب کردن هایش ، حزف زدنش همه و همه برای خوشایند بود .

ناخودآگاه در تماشایش غرق شدم صدایش را نشنیدم و فقط و فقط او بود که وجود داشت و "کاش این لحظه تا ابد باقی می‌ماند "

فکر اینکه آیا حسم را درست شناخته ام مغزم را می‌خورد این حس را نمی‌شناسم پر از درد است ترسناک است اما باز دلم می‌خواهد او را ببینم و باز تجربه اش کنم.